کسی که...

کسی که دربارهٔ پول و دستمزدش زیاد اصرار نمی‌کند و خیال می‌کند دیگران انصاف و شعور دارند، احمق نیست، مناعت طبع دارد.

کسی که برای شنیدن حرف‌ها و شعرها و قصه‌ها و اثار هنری یک جوان بی تجربه وقت می‌گذارد

و حوصله به خرج می‌دهد، احمق نیست، انسان است.

کسی که به موقع می‌آید و برای با کلاس بودن، عده ای را منتظر نمی‌گذارد،

احمق نیست، منظم و محترم است.

کسی که به دیگران اعتماد می‌کند و آن‌ها را سر سفرهٔ خود می نشاند و به خانه‌اش

راه می‌دهد یا به محفل دوستانه و چای و قهوه ای دعوت می‌کند

و صمیمانه و دوستانه رفتار می‌کند،احمق نیست، متواضع و مهربان است.

کسی که کتاب‌هایش را و یادداشت‌ها و جزوه‌هایش را به دیگران می‌دهد،

احمق نیست، مهربان و منصف است.

کسی که برای حل مشکلات دیگران به آن‌ها پول قرض می‌دهد یا ضامن وام آن‌ها می‌شود

و به دروغ نمی‌گوید که ندارم و گرفتارم، احمق نیست. کریم و جوانمرد است.

کسی که از معایب و کاستی‌های دیگران، درمی گذرد

و بدی‌ها را نادیده می‌گیرد، احمق نیست. شریف است.